Als groot fan van Arne en Carlos heb ik natuurlijk een aantal van hun kerstballen gebreid. Om ze te kunnen fotograferen moest ik wachten tot het een keer Kerst was en alle spullen binnen handbereik waren.

Mijn schoonmoeder is zo af en toe al wat spullen aan het opruimen en af en toe erf ik dan al iets.

Voor een nieuw Amerikaans neefje leek het mij wel leuk om een geboortekaartje te maken dat heel Nederlands is. Vandaar deze 2 iconen op het kaartje.

Bij dit gerecht heb ik van diverse recepten gekeken en gepikt wat ze hierbij gebruikten en daar mijn eigen recept van gemaakt. Vroeger maakten we alleen de maagdelijke versie (i.e. zonder alcohol), Nu de kinderen volwassen zijn, kunnen we de tiramisu nog lekkerder maken.

Deze kaart maakte ik al heel wat jaar geleden voor mijn man. Tussen alle andere kaarten en projecten raakte ik hem echter kwijt.

Waar ik hem precies gezien heb, weet ik niet meer, maar net voor de vakantie viel mij oog op de Grinda-sjaal.

Dit recept maak ik al 30 jaar en ik vind hem nog steeds erg lekker. Binnen het gezin hebben nog wel discussie over hoe dun/dik de saus moet zijn, maar de smaak blijft onveranderd lekker.

Dit jaar had ik de vroege vakantie geloot op het werk. Dus togen we al op Tweede Pinksterdag naar het hoge Noorden.

Zoals elke toerist in Marokko kom je er bijna niet onderuit om met een exotisch dier gefotografeerd te worden. Voor je het weet hangen ze het serpent al om je nek en hebben ze je klem.

Voor de kerstkaart van 2018 kwam de inspiratie al tijdens onze vakantie in Noorwegen. Tijdens een wandeling in de bergen genoten we van het uitzicht, maar ook van flora en fauna. En zo viel ons oog op dit mooi gekleurde mos en we zeiden gelijk tegen elkaar, dit plaatje komt op onze kerstkaart dit jaar.