Mijn schoonmoeder wilde graag iets om handen hebben en wilde om die reden een kleedje borduren. Na veel wikken en wegen koos ze voor dit leuke tafelkleed, niet te groot of te klein.

Het is een voorbedrukt patroon in blauwe wasbare inkt. Doordat ze niet meer goed ziet en met name bepaalde kleuren, werd dit geen geslaagd project voor haar. Ze had het al een paar keer uitgehaald, ze vond dat het niet netjes werd. Vandaar dat ze uiteindelijk het werk doorgegeven heeft aan mij.

In het verleden heb ik vaker geborduurd, maar dan met een telpatroon. Ik ben niet zo'n fan van voorbedrukte patronen, je krijgt toch telkens wel ergens een scheef kruisje. Aan de andere kant, als het straks af is en op tafel ligt met kerst, zie je dat toch niet meer. Dus ben ik toch aan de slag gegaan. Eerst alles uitgehaald, schoonmama vond het mooier met maar 2 draadjes. Daar ben ik niet mee eens, dus ben ik opnieuw begonnen met 3 draadjes.

Het schiet al aardig op, ondanks dat mijn slechte ogen het mij ook niet makkelijk maken. Ik heb sinds vorig jaar weliswaar een varifocale bril, maar met dit werk, gaat dat dus voor geen meter. Dus zet ik de bril op het puntje van mijn neus zodat ik er overheen kan kijken met borduren en erdoor als ik op de kleurenkaart moet kijken.