Ergens vorig jaar zag manlief op Feesboek een Noorse moeder die een leuke muts voor haar zoon aan het breien was en wilde er ook wel zo één. Na wat rondneuzen op het internet kwam ik uit bij een Noors wolbedrijf dat complete pakketen verkoopt om zo'n muts te kunnen maken.

Bij de Hillesvåg Ullvarefabrikk bestelde ik stiekem (want ik wilde er een kerstklaasennieuwkadootje van maken) een pakket en ging net zo stiekem aan de slag. Dus elke keer als ik met de trein naar school ging, nam ik het breiwerk mee. Het duurde wel langer dan ik gewend ben, het garen is best wel dun en hierdoor zag je elke oneffenheid in de muts. En het werd de eerste paar keren niet zo mooi als ik wilde, wat betekende dat ik de muts weer uithaalde. (Sorry voor de kwaliteit van de foto, beetje onscherp).

Gelukkig was de muts wel op tijd af en lag hij netjes met Kerst onder de boom. En nog fijner, manlief was er heel blij mee, al is hij niet zo mutserig. Bij het pakket zat ook een labeltje waarmee je er dus echt een officiele Kvikk Lunsj van kunt maken.

En voor degenen die zich afvragen, wat Kvikk Lunsj nu precies is; het is te vergelijken met KitKat. Veel Noren nemen een pakje mee als ze erop uit gaan en wij dus ook. Als we een flinke Noorse wandeling hebben gemaakt, belonen we onszelf met een paar stukjes Kvikk Lunsj. En dat ik dit niet uit mijn duim zuig, kun je zien in een filmpje van deze bekende Noor, Apetor.

En voor het volgend jaar wordt dit het project op de haaknaald gezet......

Grapje.