Het gordijn is niet het eerste boek van Kader Abdolah dat ik heb gelezen. Door zijn eerdere werk dat ik leuk en goed vond, was ik benieuwd naar dit werk dat over zijn moeder zou gaan.

Naast vakliteratuur vind ik het wel eens een verademing om iets anders te lezen. Boeken van mensen met ervaringen met ouderen (al dan niet fictief) zijn dan een soort tussenweg. Helaas viel dit boek behoorlijk tegen. Het ging niet over de dementerende moeder van de hoofdpersoon, maar meer over hem zelf en zijn losgeslagen hormonen. Dat vond ik teleurstellend.