Binnen het gezin word ik niet meer serieus genomen, sinds ik het eerste boek op mijn verlanglijstje zette, maar ik vind het GEWOON LEUK!

Na een aantal weken haken is hij af, de deken voor de jongste.

Op de een of andere manier hou ik heel erg van lettertypes. Vandaar dat ik vaak op Dafont.com te vinden ben.

Zoals ik vorige week al schreef, ben ik op dit moment een deken aan het haken.

Nu maakt het voor mij meestal niet uit wat voor weer het is, er is altijd wel wat te zien in het bos of de omgeving. Maar de dag dat ik deze foto's maakte voelde ik mezelf ook wat herfstig.

Zelf ben ik niet zo'n fan van die zoetsappige meisjeskaartjes in pastellerige kleuren, maar voor de stempels van Gorjuss van Santoro maak ik een uitzondering.

Ze waren al een poosje klaar, maar nu zijn ze op de bus gedaan en kan ik ze ook laten zien.

Zelf houd ik niet zo van kaarten met veel toeters en bellen, dus een kaartje volgens het CAS-principe maken past goed in mijn straatje.

Ieder jaar als wij naar Noorwegen op vakantie gingen, kregen wij van schoonmama een Mission Impossible mee, namelijk het vinden van een Noorse katoenen trui. Nu vonden we heel veel Noorse truien, maar de meeste zijn met wol gebreid. En de katoenen truien die we wel tegenkwamen waren vaak te bont.

Vorig jaar waren we tijdens onze vakantie in Noorwegen in het dorpje Sunndalsøra beland. Hier was niet zo heel veel te beleven, dus slenterden we wat door het winkelcentrum. Gelukkig voor mij hadden ze daar wel een handwerkwinkel en kwam ik een hele mooie bol wol tegen.