Eigenlijk had ik een ander project in gedachten toen ik deze wol kocht. Ik was er ook al mee begonnen en kwam erachter dat ik het resultaat niet zo mooi vond als het origineel.
Ieder jaar als wij naar Noorwegen op vakantie gingen, kregen wij van schoonmama een Mission Impossible mee, namelijk het vinden van een Noorse katoenen trui. Nu vonden we heel veel Noorse truien, maar de meeste zijn met wol gebreid. En de katoenen truien die we wel tegenkwamen waren vaak te bont.
Vorig jaar waren we tijdens onze vakantie in Noorwegen in het dorpje Sunndalsøra beland. Hier was niet zo heel veel te beleven, dus slenterden we wat door het winkelcentrum. Gelukkig voor mij hadden ze daar wel een handwerkwinkel en kwam ik een hele mooie bol wol tegen.
Ik ben er niet geboren, maar wel voor het grootste gedeelte getogen en ik heb zeker nog heel veel heimwee, maar ik voel me thuis in Zeeland. Maar ik ga ook graag op vakantie naar Noorwegen en wilde wel eens een echte Noorse trui breien.
Op vakantie mocht ik mijn haakwerk niet meenemen. Een buurvrouw op de camping was sokken aan het breien en toen sloeg het handwerkvirus toch weer toe. Gelukkig kun je in Noorwegen zelfs in de kleinste plaatsjes wel een winkel vinden waar ze wol en naalden verkopen.
Dit was de eerste keer dat ik mee deed met een CAL oftewel een Crochet-A-Long en dat was in 2014. Ik gebruikte mijn eigen kleurenschema en kocht garen bij een lokaal winkeltje.
Eén van de eerste keren dat ik naar de Kreadoe ging, kocht ik een bol verloopgaren van het Wolcafé. Het garen dat ik kocht was een mix van katoen met wol (60/40). Je kreeg er ook een patroon bij van een sjaal en daarmee ging ik aan de slag.
